Latest News

Dropdown Menu

Friday, August 9, 2013

အာခါစကား ႏွင့္ အာခါစာေပအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း

အာခါစကား ႏွင့္ အာခါစာေပအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း
ေဆာင္းပါးရွင္။       ။ ကိုေဇာင္း ၊ 9.8.2013 ၊ Friday ၊ 12:42 AM


     ျမန္မာႏုိင္ငံ ရွမ္းျပည္နယ္ အပါအ၀င္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ လာအိုႏိုင္ငံ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ားအျပား ျပန္႔ႏွံ႔ေနထိုင္ေနၾကၿပီး ေျပာဆိုေသာ ဘာသာစကား၏ အသံုးအႏွဳန္းမွာ ၉၅ ရာခိုင္ႏွုန္း တူညီေနၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုကို ျပပါဆိုလွ်င္ "အာခါတိုင္းရင္းသား"ကို ညႊန္ျပရပါမည္။

အာခါတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုသည္ အာခါမိ႐ိုးဖလာဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ကက္သလစ္ ႏွင့္ ႏွစ္ျခင္း ခရစ္ယာန္ဘာသာ စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ရာကို ကိုးကြယ္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔အတူ အာခါလူမ်ဳိး၏ စာေပကိုလည္း ယခင္က သာသနာအတြက္ အဓိကထား၍ က်င့္သံုးလာၾကရာမွ ယေန႔တြင္ အာခါလူမ်ဳိးစုတို႕အတြက္ ဘာသာေရးကို အေျခမခံေသာ အာခါစာ အာခါစကား သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းအျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။

ယခုေဆာင္းပါးသည္ အာခါစာေပႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အာခါစာေပျဖစ္ေပၚလာပံုအျပင္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ထားပံု တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းအျဖစ္ အဓိကထား၍ ေရးသားေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္ပါသည္။

နီဆားအိုလူး.... / Nee Sar Ovq Luvq-urမဂၤလာပါ
ကမာၻေပၚရွိ လူသားတိုင္း၊ လူမ်ဳိးတိုင္း၊ တိုင္းရင္းသားတိုင္း၊ လူမ်ဳိးစုတိုင္း၌ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္စကားဟူ၍ "မဂၤလာပါ"ဟူေသာ စကားလံုးကို လူတိုင္း သံုးႏွဳန္းတတ္ၾကပါသည္။ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ "မဂၤလာပါ" ဟူေသာ စကားကို အာခါဘာသာျဖင့္ "နီဆားအိုလူး.."ဟု ခ်စ္စဖြယ္ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္တတ္ၾကပါသည္။

၁၉၂၇ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ထိ အသံုး၀င္ခဲ့ေသာ အာခါစာေပ ႏွစ္မ်ဳိး
                    ၁၉၂၇ ခုႏွစ္က က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ရွိ ဖာသာရ္ပိုတာလူပီက အာခါကက္သလစ္သာသနာအတြက္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား ေရးသားေျပာဆိုႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ကာ အာခါစာေပဟု တီထြင္စီမံခဲ့ရာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ထိ အာခါကက္သလစ္သာသနာသံုးအျဖစ္ သံုးစြဲခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ႏွစ္ၾကာလာၿပီးေနာက္ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္က အာခါႏွစ္ျခင္းသာသနာအတြက္ က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕၊ လြိဳင္ေမြ မွ ဆရာႀကီးေပါလု၀စ္က အာခါႏွစ္ျခင္း သာသနာသံုးအျဖစ္ တီထြင္စီမံျပန္ရာ ပထမနည္းတူ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ထိ အာခါႏွစ္ျခင္း သာသနာသံုး အျဖစ္ သံုးစြဲခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

            ထို အာခါကက္သလစ္သာသနာသံုး အာခါစာေပႏွင့္ အာခါႏွစ္ျခင္းသာသနာသံုး အာခါစာေပတို႕သည္ သာသနာျပဳရန္အတြက္ အဓိကထား စီမံတီထြင္ခဲ့သည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အာခါတစ္မ်ဳိးသားလံုးအတြက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲႏိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။

၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ထိ အသံုး၀င္ခဲ့ေသာ အာခါစာေပ
                  ၁၉၂၇ ခုႏွစ္မွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း ၄၈ႏွစ္ခန္႔ ၾကာၿပီးေနာက္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ရွိ အာခါယဥ္ေက်းမႈဗဟိုအဖြဲ႔မွ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အာခါလူမ်ဳိးစုအတြက္ဟု သတ္မွတ္ကာ ျမန္မာအကၡရာျဖင့္ စီမံတီထြင္ခဲ့ရာ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ထိ ၁၀ႏွစ္ တိုင္တိုင္ သံုးစြဲလာခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ေနရာေဒသ၌သာ အသံုး၀င္ေစခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ထိ မထြန္းကား မက်ယ္ျပန္႔ခဲ့ေသာ အာခါစာေပမ်ား
           ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အာခါလူမ်ဳိးစုအတြက္ အာခါစာေပကို တီထြင္ရာမွာ အလြယ္သေဘာအျဖစ္ ျမန္မာအကၡရာ အာခါစာေပဟု သတ္မွတ္ေစခဲ့ၾကေသာ္လည္း ထိုျမန္မာအကၡရာ အာခါစာေပသည္ အာခါလူမ်ဳိးမ်ားရွိရာ ေဒသတိုင္း၌ အသံုးမ၀င္ပဲ အခ်ဳိ႕ေနရာေဒသ၌သာ အသံုး၀င္ခဲ့သည္။

                ထို႔အတူပင္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္က ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ အာခါလူမ်ဳိးစုအတြက္ ထိုင္းအကၡရာအာခါစာေပဟု တီထြင္ျပန္ရာ ျမန္မာအကၡရာ အာခါစာေပနည္းတူပင္ က်ယ္ျပန္႔ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ထိုအကၡရာ အာခါစာေပသည္ အာခါစကားေျပာ အသံထြက္ကို ျမန္မာအကၡရာ အသံထြက္ သို႕မဟုတ္ ထိုင္းအကၡရာ အသံထြက္ျဖင့္ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည့္အတြက္ ျမန္မာစာ သို႕မဟုတ္ ထုိင္းစာ မတတ္သည့္ အာခါလူမ်ဳိးတို႕အေနျဖင့္ အခက္အခဲျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ မထြန္းကားခဲ့ေပ။

                 ေနာက္ထပ္ မထြန္းကားခဲ့ေသာ အာခါစာေပမ်ားကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပရမည္ဆိုပါလွ်င္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ထိုင္းစာမာခုမ္အာခါလူမ်ဳိးစုတို႕က အာခါ႐ိုးရာထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ဟု ရည္ရြယ္ကာ အာခါစာေပကို စီမံတီထြင္ျပန္ေသာ္လည္း မထြန္းကားခဲ့ေပ၊ ထိုနည္းတူ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သူ
ေဒါက္တာဆရာေတာ္ ဦးအားေဂ်႕က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ အာခါႏွစ္ျခင္းသာသနာအတြက္ဟု ရည္ရြယ္ၿပီး စီမံတီထြင္ရာ အခ်ဳိ႕ေနရာေဒသ၌သာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး အာခါ႐ိုးရာ ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ဟု ရည္ရြယ္ကာ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ေဒါက္တာ လီယိုဗိုေဂဆို က စီမံတီထြင္ျပန္ေသာ္လည္း အထက္ပါအတိုင္း က်ယ္ျပန္႔မႈမရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရျပန္သည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွ ယေန႔ထိ အသံုးျပဳေနေသာ ျဗန္႔ဒီအာခါစာေပ
                   ျဗန္႔ဒီအာခါစာေပဆိုသည္မွာ ကက္သလစ္ ႏွင့္ ႏွစ္ျခင္း အတြက္ တနည္းဆိုရေသာ္ အာခါခရစ္ယာန္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕မွ ဆရာေတာ္ ဦးႏိုးေ၀က စီမံတီထြင္ခဲ့ၿပီး ယေန႔ထိလည္း သာသနာအတြက္ အသံုးျပဳေနလွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ
ျဗန္႔ဒီအာခါစာေပသည္ ကက္သလစ္ႏွင့္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္အာခါမ်ား ေပါင္းစည္းထားေသာ ဘာသာေရး စာေပအျဖစ္ အဓိကထား သံုးစြဲသည္ကိုလည္း သိရသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွစ၍ အာခါတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု အားလံုးအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ အာခါစာေပထြက္ေပၚ



                   ၁၉၂၇ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ထိ အာခါစာေပဟူ၍ အမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကမာၻေပၚရွိ အာခါတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအားလံုး အေနျဖင့္ တေသြးတည္းတသားတည္း အတည္ျပဳသံုးစြဲဖို႕ လိုအပ္လာေၾကာင္းကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ အာခါစာေပပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေခတ္ပညာတတ္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ညႇိႏွိဳင္းခဲ့ၾကၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏုိင္ငံ မယ္ဆို္င္ၿမိဳ႕၌ တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း ႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔ရွိ ေခတ္ပညာတတ္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ အာခါတိုင္းသားမ်ား သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းစာအုပ္ကို စီမံၿပီး ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾကသည္။


                     ဆက္လက္၍ မိမိတို႕၏ အာခါစာေပသင္႐ိုးညႊန္းတမ္းအား အဆင့္ျမႇင့္တင္ မြမ္းမံႏိုင္ရန္ တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း ႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံရွိ ေခတ္ပညာတတ္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အႀကံဉာဏ္ ႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္စြက္ရန္အတြက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ က်င္းဟုန္ၿမိဳ႕၌ ထပ္မံေတြ႕ဆံုကာ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းအား မြမ္းမံခဲ့ၾကသည္။

                     အဆိုပါ သင္႐ိုးညႊန္တမ္းသည္ ကမာၻေပၚရွိ အာခါတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအတြက္ တစ္ခုတည္း တစ္စိုက္မတ္မတ္ အသံုးျပဳသြားမည့္ စာေပျဖစ္သလို စကား ႏွင့္ စာ တို႕သည္လည္း အားလံုး တေျပးညီတည္း ျဖစ္ေစသည္။ ယခင္က အာခါစကားမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ တမ်ဳိး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္တမ်ဳိး၊ စသည္ျဖင့္ တ႐ုတ္၊ လာအို၊ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမ်ားအလိုက္ လူ႕အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း အမ်ဳိးအမည္မ်ားႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေသာ အသံုးအႏွဳန္းမ်ားသည္ ႏိုင္ငံအလိုက္၊ ေဒသအလိုက္ ေခၚေ၀ၚေနၾကသည့္အတြက္ အားလံုးကို တညီတညႊတ္တည္း ျဖစ္ေစရန္ Dawq Siq Paer Tanr (1) အမည္ရွိ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း စာအုပ္၌ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရွိရၿပီး အာခါတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအတြက္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း စာအုပ္အျဖစ္ ၂စံု၊ အုပ္ေရျဖင့္ ၄ အုပ္ ထုတ္ေ၀ထားၿပီး အဆိုပါ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းထဲ၌ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား ေနထိုင္ရာ  ၅ ႏိုင္ငံရွိ အာခါလူမ်ဳိးစုအတြက္ တေျပးညီျဖစ္ေစရန္ အာခါစာ တစ္မ်ဳိးတည္းျဖင့္သာ ႐ိုက္ႏွိပ္ေဖာ္ျပထားေပသည္။

           ယခင္က အာခါစာေပတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာ အကၡရာမ်ားမွာ အတြန္႔အတက္မ်ားစသည့္ သေကၤတမ်ား ပါရွိေနရာ ေခတ္ပညာတတ္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ားမွ အိုင္တီေခတ္တြင္လည္း အခက္အခဲ မရွိေစရန္ အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားတြင္လည္း အာခါစာျဖင့္ ေရးသားအသံုးျပဳႏိုင္ရန္ လက္ရွိ အဂၤလိပ္စာလံုးမ်ားျဖင့္ အသံုးျပဳရန္အဆင္ေျပေစေရးအတြက္ ယခင္ကပါရွိေနေသာ အသံသေကၤတမ်ားကို
ပယ္လိုက္ၿပီး အဂၤလိပ္စာ အာခါစာေပ ဗ်ည္း၌ မသံုးေသာ အကၡရာျဖင့္သာေရြးခ်ယ္ အသံုးျပဳေစခဲ့ၾကသည္။ ထို႕အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳရန္အတြက္ အာခါစာလံုးဟူ၍ သီးသန္႔ တီထြင္စရာ မလိုေတာ့သည္မွာ အားသာခ်က္ တခုပင္ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

{ အာခါစာေပ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း စာအုပ္ေရွ႕အဖုံးပံုစံ }

ယခုေပါင္းစည္းကာ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းလိုက္သည္ျဖစ္ေသာ အာခါစာေပသင္႐ိုးညႊန္တမ္း AQKAQ SANQ BOVQ DZAW DMQ (1) တြင္ ဗ်ည္း ၂၅လံုး၊ သရ ၁၆လံုး၊ တက္က်အသံ ၆လံုး ႏွင့္ စာလံုးေပါင္းနည္း မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္ျဖစ္ရာ နမူနာအေနျဖင့္ ေအာက္ပါ အကၡရာမ်ားကို ၾကည့္ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္။

Daq Teir Sanq bovq aq ma deq ) ဗ်ည္း ၂၅ လံုး
  B CDGH
JKLMN
PSTYZ
BYDZGH KH MY
 NG  NY  PY X TS 

Nga Teir Sanq bovq aq poer deq ) သရ ၁၆ လံုး
AEIOU
MAEANAWEE
 EI  OE OI AI  AM 
 AO 

Bovq Teir Teir sar deq ) တက္က်အသံ ၆ မ်ဳိး
 Teir ye ---> ...
 Teir nanq  --->  q  အသံနိမ့္ 
 Teir ghanr  ---> rအသံျမင့္ 
 Teir tsaev ---> v အသံျပတ္ 
 Teir tsaev nanq  ---> vq အသံျပတ္နိမ့္ 
 Teir tsaev ghanr  --->  vr  အသံျပတ္ျမင့္ 

Sanq myav myav-e စာလံုးေပါင္းနည္း ဥပမာမ်ား
 BA  -   ba  baq   bar,   bav  bavq  bavr 
 CA  -   ca  caq   car,   cav  cavq  cavr 
 DA  -   da  daq   dar,   dav  davq  davr 
 GA  -   ga  gaq   gar,   gav  gavq  gavr 
 HA  -   ha  haq   har,   hav  havq  havr 

အထက္၌ ေဖာ္ျပထားေသာ အကၡရာမ်ားမွာ အာခါအကၡရာမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အဆိုပါ အကၡရာမ်ားျဖင့္ ၅ ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ အာခါလူမ်ဳိးစုမ်ားအားလံုး အတည္ျပဳကာ တေျပးညီသံုးစြဲေနၾကသည္ျဖစ္သလို အာခါစကား အသံေန အသံထားကိုလည္း အားလံုးတူညီႏိုင္ရန္အတြက္လည္း သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း AQKAQ SANQ BOVQ DZAW DMQ (1+2) မွာ
ျပ႒ာန္းေပးထားသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။

အသံေန အသံထား ညႇိႏွဳိင္းတူညီ
              သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း Dawq Siq Paer Tanr (1)၌   ျမန္မာ၊ လာအို၊ ထိုင္း၊ တ႐ုတ္ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံတို႕တြင္ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ၾကေသာ အာခါလူမ်ဳိးစုတို႔၏ ေျပာဆိုသံုးႏွဳန္းေသာ စကားမွာ
ေဒသအလိုက္ ကြဲျပားမႈရွိေၾကာင္း ႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေသာ ေျပာစကားအသံေန အသံထားမွာ မတူညီေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ဥပမာအေနျဖင့္ ေဖာ္ျပရေသာ္ "လက္ကိုင္ဖုန္း"ကို....
  • ျမန္မာႏိုင္ငံ မွ အာခါလူမ်ဳိးစုက - Laer kaiq por
  • ထိုင္းႏိုင္ငံ မွ အာခါလူမ်ဳိးစုက - Meer teeq
  • ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ မွ အာခါလူမ်ဳိးစုက - Naq gaq
  • လာအိုႏိုင္ငံ မွ အာခါလူမ်ဳိးစုက - Meer teeq
  • တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ မွ အာခါလူမ်ဳိးစုက - Se jir
စသည္ျဖင့္ ကြဲျပားမႈမ်ား ရွိေနသည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွျဖစ္ေစ အျခား ၄ ႏိုင္ငံမွ ျဖစ္ေစ အာခါလူမ်ဳိးစုတို႕ ေတြ႕ဆံုသည့္အခါမွာ လူမ်ဳိးခ်င္းတူညီေသာ္လည္း ေျပာဆိုသည့္ အသံုးအႏွဳန္းမွာ အခက္ေတြ႕ေစမည္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ကစၿပီး အသံတစ္သံတည္း ထြက္ေအာင္ သတ္မွတ္ေစခဲ့ၾကသည္။

ဥပမာအေနျဖင့္ ျပထားေသာ လက္ကိုင္ဖုန္း အေခၚအေ၀ၚမွာ ၅ ႏိုင္ငံတြင္ ၃ ႏိုင္ငံက ကြဲျပားေနတာကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အတြက္ အားလံုးတေျပးညီျဖစ္ေစရန္အတြက္ လက္ကို္င္ဖုန္းကို Lavqyur Naqgaq ဟု သတ္မွတ္ေစခဲ့ၾကသည္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ားကို အားလံုးတူညီေနေစရန္အတြက္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းျဖစ္သည့္ AQKAQ SANQ BOVQ DZAW DMQ (1+2) ႏွင့္ Dawq Siq Paer Tanr (1+2)တို႔တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ယခုအခါမွာ အထက္၌ ေဖာ္ျပထားေသာ ဘာသာေရးႏွင့္ ေနရာေဒသကိုအေျခမခံပဲ လူမ်ဳိးစုကိုသာ အေျခခံထားသည့္ အာခါစာေပ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းအတိုင္း  ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ လာအိုႏိုင္ငံ ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႕တြင္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးေနလွ်က္ရွိၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ားရွိ အာခါလူမ်ဳိးစုတို႕ အမ်ားအျပား ေနထိုင္ရာ ၿမိဳ႕မ်ား ႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ အာခါစာေပဘာသာရပ္အျဖစ္ အတန္းခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ကာ သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးေနလွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္ျဖစ္သည့္အတြက္ အာခါတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အနာဂတ္စာေပသည္ အာခါတိုင္းရင္းသားအားလံုးအတြက္ စည္းလံုးညီညႊတ္မႈႏွင့္ အာခါယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္မည့္ ပင္မ အသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အသြင္သ႑ာန္အျဖစ္ ျမင္ေယာင္မိပါေတာ့သည္။
ကိုေဇာင္း
9.8.2013, 
Friday, 12:42 AM
~~~ ကိုးကား ~~
AQKAQ SANQ BOVQ DZAW DMQ ( 1 )
AQKAQ SANQ BOVQ DZAW DMQ ( 2 )
Dawq Siq Paer Tanr ( 1 )
Dawq Siq Paer Tanr ( 2 )
- အာခါစာေပျဖစ္ေပၚလာပံုသမိုင္း သိေကာင္းစရာမ်ား
( ဦးအားလယ္ - အတြင္းေရးမွဴး၊ အာခါစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဴးအဖြဲ႔ -တာခ်ီလိတ္ )


« PREV
NEXT »